დიურერი ნიურბერგერი იყო. მისი მძიმე ცხოვრება მჭიდროდ აკავშირებდა მის ცხოვრებას მშობლიური ქალაქის კულტურასთან. ის ხშირად გადიოდა უცხო ქვეყნებში, მრავალი უცხო ქალაქი ნახა თავის ცხოვრებაში, რომლებსაც შემდეგ აღტაცებით იხსენებდა, მაგრამ ყველაზე მაცდური შემოთავაზებაც კი ვერ აიძულებდა მას დაეტოვებინა მშობლიური ქალაქი და დარჩენილიყო სადმე შორს, ნიურბერგიდან. თუმცა, არაერთხელ ჩიოდა ის იმას, რომ გერმანიაშიც ცუდად აფასებენ და ცოტას უხდიან მხატვარს, თვითონვე ამბობდა, ნიურბერგის მიმართ სიყვარულმა აიძულა, ეცხოვრა სამშობლოში.

დიურერი დაიბადა ნიურბერგელი იუველირის ოჯახში 21 მაისს 1471 წელს. მამამისი ალბრეხტ დიურერი-უფროსი, წარმოშობით იყო უნგრეთიდან. ის წამოვიდა უნგრული, ან შესაძლებელია გერმანულ ოჯახიდან, რომელიც ცხოვრობდა სოფელ ეიტასში და ოდითგანვე მისდევდა მეცხოველეობას. ალბრეხტ დიურერი-უფროსი, პირველი არ იყო თავის საგვ ... კითხვის გაგრძელება »

XX საუკუნის დასაწყისში მხატვრობაში მრავალი ახალი მიმდინარეობა გაჩნდა. მხატვრები სულ უფრო თამამ ექსპერიმენტებს ახარციელებდნენ, რასაც მათი თანამედროვე ცხოვრება და ხელოვნებასთან დაკავშირებული ახალი თეორიებიც უწყობდა ხელს. ამ მოვლენას ზოგჯერ "ავანგარდულ” მხატვრობას უწოდებდნენ. ამ სტილის მხატვრებმა კიდევ ერთი მოძრაობა "სურეალიზმი” შექმნეს. მათი შტაგონება იყო ადამიანის გონება, მისი არაცნობიერი ნაწილი და სიზმრები. სურეალიზმზე დიდი გავლენა მოახდინა ცნობილი ფსიქიატრის ზიგმუნდ ფროიდის თეორიებმა.ამ მიმდინარეობას ერთ-ერთი უძლიერესი ფანტასტი, სურეალისტი და იმპრესიონისტია სალვადორ ფელიპ ჟასნტ დალი დომენიკი (ესპ. შალვადორ Fელიპ ჟაცინტ Dალი Dომენიცჰ) (* 11 მაისი, 1904, ფიგერასი, კატალონია _ 23 იანვარი, 1989, ფიგერასი) ესპანელი მხატვარი, ფერმწერი, გრაფიკოსი და სკულპტორი, სიურეალიზმის წარმომადგენელი.
სალვადორ დალი დაიბადა 190 ... კითხვის გაგრძელება »

რეალიზმისათვის მებრძოლმა, თავისუფლების მომღერალმა კურბემ, როდესაც საფრანგეთის მთავრობამ ლეგიონის ორდენით დააჯილდოვა, მის მიღებაზე მტკიცე უარი განაცხადა და თავისი პროტესტი შემდეგი სიტყვებით დაამთავრა: ”მე 50 წლისა ვარ და ყოველთვის თავისუფლად ვცხოვრობდი. ნება მიბოძეთ, თავისუფლადვე დავამთავრო მე ჩემი არსება, როდესაც მე მოვკვდები ჩემზე უნდა თქვან: იგი არასოდეს არ ეკუთვნოდა არცერთ სკოლას, არცერთ ეკლესიას, არცერთ დაწესებულებას და განსაკუთრებით, არცერთ რეჟიმს, გარდა თავისუფლების რეჟიმისა.”

ასეთი ადამიანი, რომელიც მხოლოდ კაცობრიობის უკეთეს მომავალზე ოცნებობდა, ვერ გაემიჯნებოდა მას და მასთან ერთად იქნებოდა ყოველ მომენტში. სწორედ, მისი ასეთი განწყობა იყო იმის საწინდარი, რომ მან მოლბერტთან ჯდომას ბარიკადებზე დგომა არჩია და პარიზის კომუნარების გვერდით იბრძოდა. ხალხის წრიდან გამოსულს, ხალხისათვის არასოდეს არ უღალატია! ... კითხვის გაგრძელება »

გუსტავ კლიმტი
(Gustav klimt) (14 ივლისი, 1862წ – 6 თებერვალი,1918წ)
ავსტრიელი სიმბოლისტი მხატვარი
და ვენის არტ-ნუვო (ასევე
მოდერნი,სეცისიონ) მოძრაობის
წევრი. მის მთავარ ნამუშევრებს
შორისაა ფერწერული
ტილოები,ფრესკები,სკეტჩები
და სხვა ხელოვნების ნიმუშები,
რომელთა უმრავლესობა გამოფენილია
ვენის სეციონ გალერეაში.
კლიმტის მთავარი სუბიექტი
ქალის სხეული იყო და მის
ნამუშევრებში ხაზგასმულია
გულწრფელი ეროტიზმი.მისი
გრაფიკული ნამუშევრები
(რომელიც მან დიდი რაოდენობით
შექმნა) საყოველთაოდ მიიჩნევა
მის უდიდეს დანატოვრად.

კლიმტის ნამუშევრები
გამოირჩევა მოკაშკაშე
ოქროსფერითა და ფერადი
დეკორაციებით რომელიც ფარავს
ნახატის უფრო ეროტიულ პოზიციებს
რაზეც დაფუძნებულია მისი
სემოქმედების დიდი ნაწილი
ეს შეიძლება დავინახოთ მის
ნახატებში: იუდით 1 ( Judith 1 ... კითხვის გაგრძელება »

მის მშობლიურ ესპანეთში მეტად ბევრი კოცონი ენთო და ბევრი ორპირი მახვილი ილესებოდა. ტავრომარქია შორს სცილდებოდა ამ თავისებური ცირკის არენას. ლიტერატურა და ხელოვნება ჩლუნგ მონარქიასთან და შავ ინკვიზიციასთან ბრძოლაში იწრთობოდა, მაგრამ მათი მწვერვალები ელვარებითა და ფერთა სიუხვით გვაოცებენ.


გოია ოც წელს გადაცილებული იყო, როვა ესპანეთიდან იეზუიტების განდევნა მოხერხდა(ინკვიზიციის კლასიკურ ქვეყანაში ფრანგ განმანათლებელთა იდეები იჭრება , არსდება ეროვნული აკადემია. მან ხელი შეუწყო ხელოვნების ახალ აღმავლობას.


1700 წელს კვდება უკანასკნელი ჰაბსბურგი, გონება სუსტი კარლოსი და ტახტზე ადიან ბურბონები.ოქროს საუკუნეს სცვლის რკინის საუკუნუნე. ეროვნული ხელოვნება პროკრუსტეს სარეცელზე წევს.ამ მოდუნების შემდეგ გამოდის ცეცხლოვანი ფრანსისკო ხოსე დე გოია ი ლუსიენტეს. სწორედ ისაა ესპანეთის მემკვიდრე.


... კითხვის გაგრძელება »